بازی Moons of Madness پیش از این توسط IGN به‌عنوان یکی از ترسناک‌ترین بازی‌هایی که تاکنون دیده‌اند استناد شده است. بنابراین این بازی ترسناک کیهانی مطمئنا انتخاب خوبی برای طرفداران این ژانر و اثری ایده‌آل برای تجربه کردن در شب هالووین به نظر می‌رسد. شما به‌عنوان Shane Newehart، مهندس ارشد یک پایگاه تحقیقاتی که ۱۴۰ میلیون مایل با نزدیکترین ایستگاه پلیس فاصله دارد، این بازی را شروع می‌کنید. بعد از بیدار شدن از یک رویای عجیب همه چیز اشتباه پیش می‌رود و شما به حال خود رها می‌شوید. باتوجه به ماهیت ترسناک این بازی می‌توانیم توقع جامپ اسکر و لحظه‌های پرتنشی را در طول بازی داشته باشیم.

ترکیب علم مبتنی بر تجزیه و تحلیل دقیق تحقیقات ناسا و Space X با وحشت Lovecraftian، یک ویژگی ابتکاری به نام Zones Outs که جنون Lovecraftian را شبیه‌سازی می‌کند و در آن بازیکنان در معرض توهم‌ها و چشم‌اندازهایی در طول بازی قرار می‌گیرند. بازیکنان باید درک کنند که این چشم اندازها چه چیزی را بیان می‌کنند برای مثال بعضی از آن‌ها تاریخچه‌ی شخصیت بازی را نشان می‌دهند و همچنین جنبه‌های از بیماری‌های روانی را ازطریق حالت‌های مختلف بازی بدون اشاره‌ی مستقیم به آن به نمایش می‌گذارد.

Moons of Madness در دنیای بازی The Secret World (یا اسمی که این روزها با آن شناخته می‌شود، Secret World Legends) رخ می‌دهد و اشاراتی به این دنیا در گوشه و کنار آن دیده می‌شود اما این اشارات به گونه‌ای نیستند که نیاز به آشنایی خاصی با این دنیا احساس شود. داستان بازی نسبتاً سر راست است و با پیدا کردن یادداشت‌ها و خواندن ایمیل‌های دیگران می‌توانید جنبه‌های بیشتری از آن را کشف کنید اما در نهایت با روایتی آنچنان قابل توجه طرف نیستیم. شخصیت‌ها و برخوردهای خاص هر کدام، بیشتر از دیگر بخش‌ها در ایجاد حس ترس لازم برای یک عنوان در ژانر وحشت موفق عمل می‌کنند و جای تأسف است که از این شخصیت‌ها استفاده بیشتری صورت نگرفته است.

گیم‌پلی بازی Moons of Madness در نقطه‌ای ما بین آثار شبیه‌ساز راه رفتن و ماجرایی قرار دارد، نه مانند شبیه‌سازهای راه رفتن با اثری رو به رو هستیم که اتفاق‌ها به خودی خود روی می‌دهند و نه مانند آثار ماجرایی واقعی، با معماهای پیچیده و بعضاً کلافه‌کننده. به جای اینکه یک هیولای لاوکرفتی در هر آن در تعقیب بازیکن باشد و برای سلامتی روانی او خطرآفرین باشد، این معماها هستند که قدم به قدم به دنبال بازیکن می‌دوند و یک لحظه هم او را رها نمی‌کنند. ساده‌ترین کارها مثل باز کردن یک در که دچار هیچ گونه خرابی نشده هم با حل یک معمای کوچک چند قدمی انجام می‌گیرد که این ساختار ممکن است گهگاه حوصله سربر شود.